اشعار

ما را که غیر داغ غمت بر جبین نبود           یک لحظه طی نشد که دل ما غمین نبود

هرچند آسمان به صبوری چو ما ندید           ما را غـمی نبود کـه اندر کـمین نبـود

دردها می چکد از حال و هوای سفرش           گرد غـم ریخته بر چادر خاکی سرش

تک و تنها و دو تا چشم کبود و چند تا           کودک بی پدر افتاده فـقط دور و برش

ای غایب از نظر، نظری کن به خواهرت           زیـنب نـشـسـتـه بر سـر قـبـر مطهرت

نـشـنـاخـتی مـرا ز پـس این چـروکـهـا           من زینب تـوأم ز چه رو نیست باورت